อาหารไทยในเมลเบิร์น

วันนี้ขอเขียนภาษาไทยนะครับ เพราะว่าคิดว่าคงมีคนอ่านเรื่องนี้เป็นคนไทยมากกว่าชาวต่างด้าว (ชอบคำนี่จัง) เรื่องของเรื่องก็คือ หลังจากที่มาอยู่ต่างด้าว(อีกและ) นานเข้าก็เริ่มหายเห่ออาหารนานาชาติและกลับมาถวิลหารสชาติไทยๆ นี่หาใช่การคืนสู่สามัญแต่ประการใดแต่เราสามารถบอกได้ว่า ความแซ่บ แสบ แบบไทยๆนั้นมีอยู่จริง ดังนั้น การออกทัวร์ร้านอาหารไทยในเมลเบิร์นจึงกลายมาเป็นมิชชั่นใหม่ของกระผม

ร้านไทยในวันวารที่เมืองนี้มีเยอะ และมักจะเป็นกลุ่มเมียฝรั่ง (คำนี้มิได้มีนัยยะใดๆทั้งสิ้น) เพราะกลุ่มนี้มาอยู่นี้ได้พักนึง ไม่มีทักษะที่เป็นด้านวิชาชีพอื่นใดมากนัก นอกจากการทำอาหารที่เป็นสิ่งที่บรรพบุรุษไทยเราสั่งสมมา (อันนี้ก็จริงนะเป็นเรื่องที่ดี) ดังนั้นเหล่าพี่ๆน้าก็มาเริ่มเปิดร้านอาหารไทย

ไอ้กระผมเอง ก็ไม่รู้ว่าทำไม และ ใครเป็นกลุ่มแรกๆที่คิดเมนู แต่มันกลายมาเป็นเมนูมิสไทยแลนด์เวิลดิ์ (ที่ไม่ใช่ นางงาม) เพราะไปที่ไหนมันก็มาอีแบบเนี้ยหมดทั้งโลก เอ หรือมันเป็นเมนูไทยแบบโลกาภิวัฒน์ ไม่ทราบจริงๆ


 โดยมีภาคบังคับคือ.................

เปาะเปี๊ย กะหรี่พัฟ ถุงทอง(อันนี้ไม่เคยกินในเมืองไทย แลดูเป็นอาหารแนวประยุกต์)
บางครั้งสามอย่างนี้มาในมาดใหม่เรียก อองเทรรวม ต๊าย ฟังดูเก๋ๆ เป็นฝรั่งๆ แต่พอมาถึงโต๊ะ อ้าวมันก็คือ อีน้องนางบ้านนาที่เราเคยกินนี่หว่า

ต้มยำกุ้ง และ ต้มยำกุ้งใส่กะทิและมาดัดจริตเรียกต้มข่า ร้อยละเก้าสิบห้า ใช้ผงหรือน้ำพริกต้มยำมาละลายน้ำใส่ผักบ้าๆบอๆเช่น แครอต ถั่วในต้มยำ พอเราถาม แม่ครัวมักจะตอบว่า โอ๊ยประยุกต์ๆคะ in other words มีแดกก็แดกไป อย่าเรื่องมาก


แกงเขียวหวาน แกงแดง แกงมัสมั่น (ส่งเข้าประกวดโดยน้ำพริกแม่พลอย) ทุกอย่างใส่น้ำตาลถ้วยละครึ่งโล กะทิมัน เข้ม กินแล้วเขาโรงบาลแอดมิทด่วน หรือใครโชคดีรอดปลอดภัยก็ต้องวิ่งไปแมรี่ฟร้านซ์ เพราะน้ำหนักคุณจะขึ้นแบบน้ำท่วมภาคใต้ คือ ไม่ทันตั้งตัว

ผัดน้ำพริกเผา ผัดโหระพา (ประยุกต์มาจากกะเพรา) มัน มัน และมัน

ผัดไทยหวานๆ ผัดซีอิ๊วเค็มๆ ผัดไทยของเรามักจะกลมกล่อมแต่ที่เมลเบิร์นกินแล้วไม่ต้องกล่อมเพราะคุณจะอารมณ์เสียไปกับความหวานของมัน ทุกร้านๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ไก่ย่างที่ไม่รู้จะใส่โคตรพ่อโคตรแม่ซีอิ๋วไปทำไมมากมาย

ข้าวกะทิโรยมะพร้าวและงา กินแล้วคิดว่านี่กูกินอะไรอยู่

ตามด้วย กล้วยทอดกินกับไอติม


มันวนและเวียนเป็นวงจรอุบาทว์ของเมนูอาหารไทยจนกระผมเบื่อ และ เบื่อ และ เบื่อ จนต้องหยุดไปร้านอาหารไทยในเมลเบิร์น ทุกอย่างเหมือนเดิมตั้งแต่เปาะเปี๊ยะจนถึงกล้วยทอด พี่ๆป้าๆทำไมไม่คิดอะไรใหม่ๆมาให้เรากินบ้าง

เออ ได้แต่ตั้งคำถามแต่ไม่กล้าพูดเพราะกลัวเจ้าของร้านอาหารไทยรุมด่าและเอาตะหลิวตบกบาลข้าพเจ้า

รมณ์เสียไหม

เดี๋ยวมาเล่าต่อ